Vegetaciju Avale uglavnom čine hrastove i bukove šume, a manjim delom i livade. U flori planine nađeno je oko 600 biljnih vrsta, od kojih su neke zaštićene kao prirodne retkosti: zanovet (Laburnum anagyroides Medik), zlatan (Lilium martagon L), zelenče (Prunus laurocerasus L), zelenika (Ilex aquifolium L). Od značaja je i veliki diverzitet ornitofaune koju čine 67 vrsta ptica: kobac, jastreb, mišar, kukavica, ćuk, šumska sova…

Tokom rimskog perioda područje Avale bilo je poznato po rudarstvu, a ostaci rudnika su i dan danas prisutni. Pretpostavlja se da je na vrhu planine postojalo utvrđenje Žrnov koje su izgradili Kelti, i koje su Rimljani i Srbi tokom vekova dograđivali da bi 1442. godine palo pod vlast Osmanlija. Mađari su pokušali 1515. godine da zauzmu tvrđavu ali bezuspešno i sa padom Beograda 1521. godine Žrnov gubi strateški značaj. Ostaci tvrđave mogli su da se vide sve do 1934. godine kada su dignuti u vazduh kako bi se izgradio mauzolej Spomenik Neznanom junaku.

Avala je jedno od najposećenijih izletišta Beograđana jer je od grada udaljena svega 15tak km. Ovde se nalaze brojni spomenici vezani za istoriju Srbije, kao što su spomenik Neznanom junaku, spomenik Vasi Čarapiću i poginuloj ruskoj vojnoj delegaciji, Avalski toranj (građen 1963-64. godine), kao i uređene staze za šetnju. U toku letnje sezone saobraća autobus iz centra grada pa sve do Avalskog tornja što turistima olakšava dolazak dovde. Sam toranj je posebno interesantan upravo zbog svoje duge istorije. Naime, za vreme NATO bombardovanja 1999. godine toranj je srušen i tek 21. aprila 2010. godine ponovo otvoren. Avala je poznata i kao mesto gde se u toku godine održava veliki broj manifestacija koje promovišu eko turizam i zaštitu prirode, a uz to blagotvorna klima pozitivno utiče na respiratorni sistem.