Bač se prvi put pominje u pismu cara Justinijana iz VI veka, dok je današnju tvrđavu sagradio ugarski kralj Karlo Robert u periodu od 1338. do 1342. godine, a koja je svoj konačni oblik dobila u XV veku. Tvrđava se nalazi na maloj uzvišici, na ostrvu nastalom od meandra reke Mostonge, čije je korito i danas uočljivo. Pošto je sa svih strana bila okružena vodom u nju se ulazilo preko pokretnog mosta. Ima osnovu nepravilnog petougaonika sa četiri bočne kule povezane zidom. Unutar tvrđave nalazi se centralna kula, visine 22 m, koja je predstavljala važan deo odbrambenog sistema i služila je kao osmatračnica.

Nakon Mohačke bitke 1526. godine, Osmanlije su dobile čitavu jugozapadnu Ugarsku, a samim tim je i Bač došao pod njihovu vlast. Nakon pobune mađarskog feudalca Ferenca II Rakocija protiv vlasti Habzburgovaca (1703 - 1711), tvrđava u Baču je spaljena, razrušena i zauvek napuštena.

Vladimir Lukić
dipl. istoričar