Ovde su uspostavljena 2 režima zaštite:

• Režim zaštite II stepema, površine 130,14 ha
• Režim zaštite III stepena, površine 359,37 ha.

Najznačajniju celinu u ovom Parku prirode predstavlja fluvijalno jezero, sa maksimalnom dubinom od 4 m za koje postoji interesantna legenda. Prema njoj se smatra da je na prostoru današnjeg jezera postojala crkva ugarskog kralja Bele III, koju su Turci želeli da poruše kako bi na tom mestu podigli selo. Legenda govori i o besu Dunava koji se javio nad takvim činom, kada je silovitom vodenom snagom potopio to naselje, te je ova jama poznata i pod imenom Panonska Atlantida. Priča kaže kako se i danas pri niskom vodostaju i za vreme suša može videti vrh crkve koji izranja iz vode. Dužina ovog jezera iznosi 1500 m, dok maksimalna širina iznosi 400 m. Jama je posredstvom kanala Begej povezana sa Dunavom. Ovaj park prirode udaljen je 18 km od Novog Sada, te se do njega može lako doći, kako iz pravca Novog Sada, tako i iz pravca Beograda.

Na jezeru ovog parka prirode se u toku leta razmnoži znatna količina algi kao posledica visokih temperatura, koja stvara svojevrstan vodeni cvet, zbog koga voda ovog jezera krene da poprima zelenu i žutu boju. Budući da se radi o plavnom području jasno je da na ovom prostoru dominira močvarna vegetacija, kroz koju se prožima i livadska vegetacija, a naročitu vrednost ovog parka prirode čini jedno stablo bele topole (Populus alba) i četiri stable crne topole (Populus nigra) koji su stavljeni pod zaštitu kao spomenici prirode. Od biljnih vrsta sa ovog prostora mogu se izdvojiti neke koje su upisane u Crvenu knjigu Srbije, kao što su crni glog (Crataegus nigra) i dremovac (Leucojum aestivum), dok se kao strogo zaštićene vrste mogu izdvojiti beli lokvanj (Nymphaea alba) i plivajuća resina (Potamogeton nodosus). Međutim, za valorizaciju ovog prostora od najvećeg je značaja prisustvo velike količine ribljih vrsta kao što su: štuka (Esox lucius), bucov (Aspius aspius), šaran (Cyprinus carpio), grgeč (Perca fluvatilis), som (Silurus glanis) kao i druge vrste koje su često glavni razlog dolaska brojnih pecaroša u ovaj park prirode. Od faune sisara koji žive u ovom parku mogu se pomenuti vrste kao što su: vidra (Lutra lutra), jež (Erinaceus roumanicus), vodena voluharica (Arvicola tererestris), tvor (Mustela putorius), jazavac (Meles meles), kao i brojne druge. Park prirode je poznat i po velikom broju ptica, čiji broj iznosi 150 vrsta, dok se tokom njihove seobe ovde može primetiti i do 1000 ptica. Kao strogo zaštićene vrste mogu se izdvoiti: mali gnjurac (Tacybaptus ruficollis), belorepan (Haliaeetus albicilla), kao i velika bela čaplja (Casmerodius albus).

Na području parka prirode Begečka jama evidentirana su dva arheološka nalazišta, pod nazivom „Kuva“ i „Atske“, a takođe se mogu pronaći i delovi nekadašnjeg utvrđenja rimskog cara Dioklecijana pod nazivom Castellum Onagrium. Pored toga, ovde se mogu videti i delovi starog naselja Begeč, koje potiče iz XV veka, a o čijem postojanju i nestanku su ispričane brojne priče. Za kulturnu ponudu ovog prostora značajno to da se ovaj park nalazi u neposrednoj blizini Novog Sada, najvećeg grada u Vojvodini, koji ima dugu istoriju i gde posetioci mogu videti brojne spomenike kulture, posetiti neke od brojnih muzeja. Od velike važnosti je i to da se u blizini ovog parka prirode nalazi planina Fruška Gora sa svojom bogatom ponudom prirodnih i antropogenih vrednosti, te posetioci mogu iskoristiti svoje vreme kako bi posetili i ovu planinu pored same posete parka prirode Begečka jama.

Posetioci ovog parka prirode mogu biti smešteni u nekom od brojnih smeštajnih objekata u Novom Sadu, u različitim kategorijama smeštajnih objekata, kao što su hoteli, hosteli, apartmani, moteli, sobe i tome slično. Za potrebe organizovanja kongresa i sličnih skupova neki hoteli su opremljeni najsavremenijom opremom i ostalim sadržajima.

Najveći broj posetilaca dolazi u ovaj park prirode zbog pecanja bogatog ribljeg fonda jezera, te je on inače i poznat kao svojevrstan raj za pecaroše. Dozvola za pecanje se treba nabaviti, a nadležne vlasti su odredile da je maksimum po osobi tri štapa sa po najviše dve udice. Pored velikog broj pecaroša koji dolaze ovde, ovde dolazi i veliki broj osoba radi izleta, zbog uživanja u čarima netaknute prirode. Za one koji bi želeli da saznaju nešto više o ovom delu Vojvodine, moguće je objediniti ponudu sa ponudom značajnijih turističkih centara u okruženju, kao što su Novi Sad i nacionalni park Fruška Gora, na osnovu čega bi se formirala jedna obuhvatna ponuda koja će moći da zadovolji različite ukuse i želje posetilaca.