Bela roda
Bela roda rasprostranjena je na prostoru severoistočne, srednje i južne Evrope, na teritoriji između 60. i 35. stepena severne geografske širine. U Srbiji je zastupljena u znatno većem broju severno od Save i Dunava dok je južno od navedenih reka znatno ređe prisutna. Česta je gnezdarica u Vojvodini čiji se trend populacija menja u proseku na 15 godina, a trenutno je evidentirano da je brojnost u blagom porastu.
U pitanju je vrsta koja je brojna i redovna gnezdarica, ali takođe i selica. Većina jedinki koja preduzima migracije stiže oko 20. marta a odlazi u periodu koji traje od 20. avgusta do 10. septembra. Veličina navedene ptice je od 100 cm do 115 cm, a raspon krila iznosi od 155 cm do 165 cm.
Naučni naziv glasi „Ciconia ciconia“. U engleskom govornom području se koristi izraz „White Stork“. Bela roda pripada porodici roda (naučni naziv porodice: „Ciconiidae“) i redu čaplja, rodi i ibisa (naučni naziv reda: „Ciconiiformes“). Evidentirana je na listi „Strogo zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva“ Zavoda za zaštitu prirode Srbije.
Staništa dobro poznate vrste se nalaze najčešće u mestima koja su naseljena i veoma retko se gnezdi na drvetu van naseljenih mesta. Hranu pronalazi u močvarama koje nisu duboke nego plitke, kao i na livadama i strnjištima, a na jelovniku joj se nalaze ribe, vodozemci, zatim reptili, insekti, kao i puževi i sitni glodari poput voluharice i poljskog miša.
Bela roda se gnezdi na stogu slame, odžaku, na krovu, a takođe se može ugnezditi i na električnom stubu i na drvetu. Materijal za izgradnju gnezda predstavljaju grančice i grane, slama i slično, a vreme u kome navedena vrsta vrši ovu aktivnost je od 1. aprila do 15. aprila. Broj jaja u leglu iznosi četiri, pet ili šest. Gnezdi se jednom u toku godine.