Crna roda
Crna roda, manje poznata od Bele rode i užeg raspostranjena od njenog, a takođe, poput nje uvršćena na spisak „Strogo zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva“ predstavlja vrstu koja se na prostoru Srbije javlja najčešće na teritoriji Vojvodine, u najvećem broju u plavnim šumama u blizini reke Dunav, dok se južno od Dunava i Save javlja nešto ređe. Crna roda izučavana je u srednjoj i istočnoj Evropi. Na Balkanskom poluostrvu gnezdi se sporadično. Isti je slučaj i u Španiji. Crna roda bira Afrički kontinent da provede zimski period.
Navedena gnezdarica malobrojna je u Srbiji i dolazi početkom aprila a odlazi krajem septembra. Brojnost ove selice nakon 2000. godine je u stagnaciji. Broj jaja u leglu se može kretati od tri do šest. Crna roda se gnezdi jednom godišnje i to čini u periodu od 25. aprila do 20. maja kada svoje gnezdo smešta visoko na drvetu, pa ga je moguće uočiti tek na visini od 8 m pa čak i na visini od 15 m. Gnezdo je izgrađeno od većih i manjih grana i uvek je locirano na bočnoj grani.
Veličina ptice iznosi od 95 cm do 100 cm, a raspon njenih krila dostiže do 145 cm, a ponekad i do 155 cm. Stanište ove vrste su šume koje su vodoplavne, locirane u blizini ravničarskih reka, poput šuma uz Dunav, Savu i Tisu, a takođe lokacija na kojima se mogu nastaniti su i brdsko - planinski predeli uglavnom istočne i zapadne Srbije nadmorske visine do 600 m. Crna roda se hrani vodozemcima, takođe i reptilima, lovi i ribe, a za ishranu koristi i beskičmenjake, kao i puževe. Naučni naziv pod kojim je prepoznatljiva jeste „Ciconia nigra“, englesko ime za nju je „Black Stork“, dok nemački naziv glasi „Schwarzstorch“. Reč je o vrsti koja pripada porodici Roda „Ciconiidae“ i redu „Ciconiiformes“ (čaplje, rode i ibisi).