Rođen je u Ivanjici 26. aprila 1893. godine. Roditelji su mu umrli veoma rano pa je zajedno sa sestrom odveden u Beograd gde je staranje o njima preuzela bliža porodica. Posle osnovnog i srednjeg obrazovanja školovanje je nastavio u Višoj školi Vojne akademije u Beogradu. Tokom balkanskih i Prvog svetskog rata bio je oficir srpske vojske. Između dva svetska rata bio je vojni ataše u Bugarskoj i Čehoslovačkoj, kao i predavač na Vojnoj akademiji.

Nakon izbijanja Aprilskog rata odbija naredbu o kapitulaciji i predaji svog odreda pa sa grupom oficira odlazi na Ravnu goru. Tamo je 13. maja 1941. godine osnovao komandu četničkih odreda Jugoslovenske vojske. Vremenom se njegova grupa proširila i prerasla u ozbiljan pokret otpora koji je od jeseni 1941. godine prihvaćen od vlade u izbeglištvu i Saveznika. Vojna organizacija pokreta nazvana je Jugoslovenska vojska u otadžbini. Njegove pristalice u narodu su postale poznati kao četnici, pojam koji je asocirao na odrede koji su se borili protiv Turaka u XIX veku. Godine 1942. Mihailović je unapređen u čin armijskog đenerala i od 1942. do 1944. bio je ministar vojni i načelnik štaba Vrhovne komande Jugoslovenske vojske. Četničke grupe su u raznim delovima zemlje delovale samostalno tako da se Mihailovićev pokušaj da stvori efikasniju vojsku pokazao kao neuspešan.

Kao jedan od glavnih zadataka postavio je uništenje komunističkog pokreta za koji je smatrao da su veći neprijatelji od Nemaca.  Zbog pasivnog otpora prema okupatoru i pod optužbama za saradnju sa Nemcima gubi podršku Saveznika i biva razrešen dužnosti ministra. Septembra 1944. godine kralj Petar II poziva njegove pristalice da se stave pod komandu Josipa Broza Tita. Posle političkog i vojnog sloma njegovog pokreta Dragoljub Mihailović odbija da napusti zemlju i povlači se u istočnu Bosnu. Tamo su ga marta 1946. godine uhapsile nove vlasti a zatim osudile na smrt. Streljan je u Beogradu 17. jula 1946. godine ali je nepoznato gde se nalazi njegov grob.

Na Ravnoj gori, na obroncima planine Suvobor, devedesetih godina XX veka podignut je spomen-kompleks posvećen četničkom pokretu i Dragoljubu Mihailoviću. U okviru kompleksa 1992. godine izrađen je spomenik u bronzi, koji je rad vajara Dragana Nikolića iz Beograda. Postavljen je na betonski postament obložen kamenim pločama, koji je sa prednje strane ukrašen kokardom i medaljonima. Spomenik Dragoljubu Mihailovići postoji i u gradi Nišu a podignut je 1998. godine. Takođe, aprila 2003. godine, u znak obeležavanja 110 godina od rođenja Dragoljuba Mihailovića, u centru rodne Ivanjice podignut mu je spomenik.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar