Prvobitni vlasnik imanja Marfi Lipot sagradio je dvorac (današnji Stari dvorac) polovinom XVIII veka. Ova prizemna građevina ima pravougaonu osnovu, i dvorišni trem na stubovima i dekorativno obrađenim kapitelima. Stari dvorac i danas postoji ali je pretpreo brojne izmene. Imanje u XIX veku kupuje Nikola Bezeredi, koji je do 1837. godine izgradio novi (Veliki) dvorac o čemu svedoči datum ispisan rimskim ciframa na začelju dvorca. Zgrada je prizemna, ima osnovu pravougaonika, a građena je u duhu klasicizma prema planovima nepoznatog bečkog arhitekte. Na glavnoj fasadi nalazi se portik (sa stepeništem i pristupnom rampom) koga podržavaju četiri dorska stuba iznad kojih je trougaoni timpanon. Stepenište terase na zapadnoj strani vodi u park o čijoj se lepoti pričalo širom Monarhije.

Ovo zdanje proglašeno je dvorcem ali ga je plemić Bezeredi koristio kao letnjikovac. Godine 1882. imanje je otkupio veleposednik Lazar Dunđerski. Dvorac ubrzo postaje mesto okupljanje kulturne elite. Posećivali su ga Jovan Bošković, Nikola Tesla, Paja Jovanović, Stevan Todorović, kralj Aleksandar Karađorđević i dr. U njemu se pesnik Laza Kostić zaljubio u vlasnikovu ćerku Lenku Dunđerski. Nakon Drugog svetskog rata pripao je Predsedništvu vlade FNRJ, a zatim postao izložbeni prostor Muzeja Vojvodine. Čelarevska kompanija „Carlsberg Srbija“ 2006. godine je uredila park ali je ostatak dvorca, iako pod zaštitom države, u lošem stanju.

Vladimir Lukić
dipl. istoričar