Ubrzo dolazi u posed porodice Karačonji, a rekonstrukcijom iz 1834/36. godine dobija današnji izgled. Zgrada je spratna i sastavljena od četiri objekta koji formiraju atrijumsko dvorište, a okružuje je prostrani park. Jedan je od retkih klasicističkih dvoraca koji nema simetričnu osnovu. Prilikom dekoracije korišćeni su dorski stubovi, dekorativna plastika i stilizovani ornamenti od kovanog gvožđa. Pomoćni objekti izgrađeni su 1850. godine. Iznad ulaza nalazi se ploča na kojoj piše da je dvorac sagradila porodica Marcibanji, kao i porodični grb na severoistočnoj strani. Dvorac je bio u posedu porodice Karačonji sve do 1918. godine. Danas ima obrazovnu i poslovno-stambenu namenu. Nije otvoren za posetioce.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar