„Čovek iz hrastove šume“ je jugoslovenski film iz 1964. godine. Pripada ostvarenjima crnog talasa, a snimljen je po scenariju i u režiji Miodraga Miće Popovića.

Radnja ovog filma smeštena je u vreme Drugog svetskog rata, u zabačeni planinski kraj pod nemačkom okupacijom. Glavni lik je Maksim, nasilnik i ubica, koji se ne priklanja nijednoj zavađenoj strani u ratu nego teroriše stanovnike okolnih mesta iz čiste obesti. Nakon izvršenog ubistva on stavlja recku na drveno deblo (jedan manje komunista). U njegovom životu se pojavljuje izvesna gradska žena koja pod lažnim identitetom crnoberzijanke ostvaruje vezu partizana između varošice i sela. Maksim uobražava da ona želi zlato, pa kako bi ga nabavio on počinje sve više da ubija. Zbog toga postaje zajednički neprijatelj partizana i četnika, koji vide njegovu smrt kao političku svrhu a ne kao kaznu za počinjene zločine. Kada Maksim saznaje pravu ulogu gradske žene odlazi u grad da se osveti i gine u unakrsnoj vatri. Preostalom snagom odlazi u omiljeni deo šume i tamo umire.

Zbog navodnih neprimerenih političkih poruka ovaj film je zabranjen.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar