„Skupljači perja“ je film iz 1967. godine i pripada ostvarenjima crnog talasa jugoslovenske kinematografije. Snimljen je po scenariju i u režiji Aleksandra Petrovića.

Radnja ovog film dešava se u okolini Kovačice u Banatu. U njemu se prikazuje život i položaj vojvođanskih Roma, kao i međuetnički odnosi u Vojvodini. Uloge su većinom tumačili autentični Romi čiji se jezik prvi put koristi u jednom filmu. Prikazan je rivalitet dvojice skupljača perja, Belog Bore Perjara i Mirte Klasera. Njihov sukob nastao je zbog Mirtinog nepoštovanja podele teritorije na kojoj se prikuplja perje, i oko Mirtine poćerke Tise koju su obojica želeli za sebe. Tisa se udala za Boru ali je za vreme njegovog odsustva pobegla u Beograd, želeći da se bavi pevanjem. Razočarana životom u Beogradu vraća se kući ali je usput silovana i pretučena. Pronalazi je lokalni Rom i odvodi očuhu. Kada Bora sazna gde je Tisa, dolazi do Mirte, ubija ga i tuče a njegovo telo baca u zaleđeno jezero. Nakon toga nestaje bez traga.

Film je dobio priznanja na Festivalu u Kanu, u Americi (Zlatni globus) a 1968. godine bio je kandidat za Oskara za najbolji film. Zapažena je uloga Olivere Katarine a naročito njenih muzičkih numera na romskom jeziku koje je otpevala u filmu.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar