„Tri“ je jugoslovenski film iz 1965. godine, i jedno od najznačajnijih crnotalasnih ostvarenja. Osnova za snimanje filma jeste pripovetka „Paprat i vatra“ književnika Antonija Isakovića. Snimljen je prema scenariju i u režiji Aleksandra Petrovića.

Film predstavlja omnibus od tri priče, a povezuje ih mladić Miloš (student i komunista) koji se u svakoj od njih susreće sa nečijom smrću. Prva priča dešava se u aprilu 1941. godine na početku Drugog svetskog rata. Na jednoj provincijskoj železničkoj stanici Miloš, čekajuči voz sa mnoštvom ljudi koji će ih odvesti na bezbedno mesto, biva svedok besmislene smrti čoveka koga su neopravdano optužili da je špijun. Druga priča se odvija tokom ratnih godina, kada Miloša i njegovog druga partizana gone nemačke trupe. Miloš uspeva da izbegne poteru ali ne i njegov prijatelj, koji je uhvaćen i živ spaljen, a čiju smrt Miloš bespomoćan posmatra. Radnja treće priče smeštena je u 1944. godinu na oslobođenoj partizanskoj teritoriji u kojoj je Miloš sada već vojni oficir. U grupi narodnih neprijatelja koja je određena za streljanje nalazila se i žena koja se Milošu svidela. Iako je sada već bio u mogućnosti da spase život, Miloš osuđuje na smrt grupu neprijatelja a sa njima i devojku.

Film je zapravo antiratni i prikazuje sve njegove strahote i apsurdnost. Godine 1967. bio je nominovan za Oskara za najbolji strani film.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar