Gamzigradsko naselje jedno je od kasnoantičkih utvrđenja odnosno rezidencija rimskog cara Gaja Valerija Maksimijana Galerija (oko 250 – 311 n.e.), jednog od rimskih tetrarha, odnosno upravnika Istočnog dela Rimskog carstva nakon reforme cara Dioklecijana. Grad je podignut u čast njegove majke Romule. Čitav kompleks se prostire na površini od 6,5 ha, bio je opasan zidovima sa oko 20 kula. Unutrašnji prostor je površine 4,5 ha. Unutar samog prostora nalazi se rezidencija, veliki i mali hram, vojni objekti, terme i magacini. Objekti su ukrašeni freskama i mozaicima. Na samom lokalitetu pronađeni su delovi skulptura, poput glava Jupitera, Herkula, Galerija i drugi, izrađeni od belog mermera. Od 29. juna 2007. godine nalazi se na UNESCO-voj listi svetske baštine.

Zaštićen prostor preseca Seliški potok, a u blizini su i tri manja izvora kaptirana za potrebe vodosnadbevanja okolnih sela. Šumska vegetacija se svodi na male segmente uglavnom obrasle oko potoka i puteva. Inače ovo je područje hrastovih šuma, gde se pored hrasta i cera javljaju i jasen, brest, klen, divlja kruška, grab itd.

Do Gamzigrada vodi asfaltni put, ali uređenog parkinga nema i veći deo lokaliteta je prekriven travljakom. U okolini nalaze se još nekoliko interesantnih lokaliteta poput Lazareve i Bogovinske pećine, manastira Krepičevac i Suvodol, Brestovačke i Gamzigradske banje.