Gusta i veoma široka krošnja, karakteristična za drveće koje se razvijalo na prostoru na kome se nisu u blizini nalazila druga stabla koja bi ometala njegov slobodan razvoj, prečnika je 19 m i širi se na prostor od 3 ara, koliko iznosi površina ovog zaštićenog prirodnog dobra. Međutim, stabo se nalazi u blizini saobraćajnice i na strani koja je okrenuta putu nedostaje nekoliko donjih grana, dok to nije slučaj sa druge strane stabla na kojoj se dugačke grane pružaju horizontalno i sa njih kreću bočne grančice od kojih neke i dodiruju podlogu, pa nije teško konstatovati da krošnja ovog hrasta ima oblik koji je asimetričan. Na prostoru na kome se nalazi nekada su se pružale šume sladuna i cera.

Ovaj spomenik prirode nalazi se pod zaštitom dugi niz godina, preciznije od 1987. godine, a njegove karakteristike su proučavane i zabeležene šest godina kasnije, 1993. godine i na osnovu toga je poznato da je njegova visina 17 m i da visina debla do prve žive grane iznosi 2,20 m. Hrast sladun je veoma vitalan na šta ukazuju njegova starost i dimenzije koji,takođe, ukazuju i na genetski potencijal vrste.Obim debla izmeren je na visini od 1,30 m i iznosi 3,42 m; njegov prečnik je, takođe, izmeren na visini od 1,30 m i iznosi 1,09 m.

Stablo procenjene starosti od nešto više od 180 godina, s obzirom na njegov prirodni značaj i uočljivost u prostoru, skreće pažnju prolaznicima koji se kreću pomenutim putevima, a već dugi niz godina i stručnjaka koji se bave zaštitom prirodnih dobara, zahvaljujući kojima je i ovaj hrast sladun upisan na listu spomenika prirode koji se nalaze pod zaštitom države.