Njima u čast kralj Aleksandar Karađorđveić podigao je 1848. godine spomenik u vidu kamenog belega sa oblogom od veštačkog mermera, ujedno i prvi javni spomenik u Beogradu, a takođe je postavljeno 12 nadgrobih ploča na grobovima ustanika. Spomenik je 1889. godine obnovio kralj Aleksandar Obrenović. Formiranje parka počelo je nakon izgradnje spomenika, a početkom XX veka polako se širio. U okviru parka nalazi se još nekoliko spomen-obeležja: spomenik koji su 1923. godine podigli Trećepozivci Sedmog pešadijskog puka u znak sećanja na poginule saborce u Prvom svetskom ratu, a koji je delo vajara Stamenka Đurđevića; spomenik francuskom pesniku i političaru Alfonsu de Lamartinu delo jugoslovenskog i slovenačkog vajara Lojze Dolinara; i spomenik u znak sećanja na dobrovoljačke brigade iz ovih krajeva koji su se borili u Internacionalniim brigadama tokom Španskog građanskog rata. Tokom aprilskog bombardovanja Beograda 1941. godine, u skloništu napravljenom u parku poginulo je 192 nedužna  građanina, kojima je kasnije na tom mestu postavljena spomen-ploča.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar