Zbog učešća u protestima protiv kralja Aleksandra Obrenovića bio je prinuđen da napusti zemlju, u koju se vraća nakon majskog prevrata 1903. godine i smene dinastija u Srbiji. Po povratku diplomirao je prava, postao sekretar Srpske Socijaldemokratske partije i pokrenuo časopis „Borba“. Aktivno je učestvovao u međunarodnim dešavanjima te je svoju stranku uveo u Drugu internacionalu gde je sarađivao sa Rosom Luksemburg i Lenjinom. Bio je veliki kritičar spoljne politike Austro Ugarske na Balkanu. Takođe, usprotivio se i velikosrpskoj politici prema Kosovu i Makedoniji, nazivajući je imperijalističkom. Objavio je oko 600 radova u domaćim i stranim listovima. Iako je kritikovao rat i društeni sistem koji ga je proizveo, bio je mobilisan i učestvovao je u Balkanskim ratovima, a u Prvom svetskom ratu poginuo je tokom Kolubarske bitke kao rezervni oficir. Njegovi posmrtni ostaci su 1949. godine preneti sa vojnog groblja u Lazarevcu i pohranjeni na trg Slavija u Beogradu, gde mu je postavljen i spomenik.

Njegova rodna kuća podignuta je 1855. godine kao dvodelna starovlaška brvnara. Nalazi se u mestu Gostilje u opštini Čajetina. Vremenom je temeljno obnovljena i pretvorena u muzej.