Arheološki eksponati nađeni u okolini banje ukazuju na činjenicu da je ova banja bila poznata još u rimsko doba. Tokom perioda vladavine Turaka skoro je zapustela, ali je nakon oslobođenja 1878. godine počela da se obnavlja. Između dva svetska rata počinje intezivniji razvoj banje, da bi 1950.godine bilo izgrađeno Blatno kupatilo, a tek 1982. godine osnovano preduzeće „Planinka“ koje je izgradilo Zavod „Žubor“. Zbog lošeg rukovođenja banja se 1984.godine izdvojila iz preduzeća „Planinka“ i time je morala da bude zatvorena, što je i učinjeno 2006. godine.

Banja ima desetak izvora lekovite vode koji se razlikuju po hemijskom sastavu i tvrdoći (sumporovite, ugljenokisele, alkalne i gvožđevite) čija se temperature kreće od 14° do 67° C.

Medicinske indikacije:

• Povreda i oboljenja lokomotornog sistema
• Reumatske bolesti
• Bolesti respiratornih organa, dijabetesa
• Ginekološke bolesti
• Neurološke bolesti
• Bolesti metabolizma
• Malokrvnost kod dece i starih.

U terapijske svrhe voda se koristi pijenjem, kupanjem, blagim oblogama i orošavanjem, a takođe koristi se i peloid – lekovito termomineralno blato.

Banja se nalazi na 11 km udaljenosti od Kuršumlije, 66 km od Niša, 82 km od Kruševca i 272 km od Beograda. Neke od brojnim prirodnih i kulturnih atrakcija u okolini banje koje upotpunjuju boravak posetiocima su Nacionalni park Kopaonik, Spomenik prirode Đavolja varoš, crkva Sv. Bogorodice i crkva Sv. Nikole.