Mala bela čaplja
Mala bela čaplja ubeležena je na listu „Strogo zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva“ Republike Srbije pod stručnim nazivom „Egretta garzetta“, a poznata je i pod engleskim nazivom „Little Egret“, kao i pod nemačkim nazivom „Seidenreicher“. U Srbiji je česta gnezdarica, kao i selica. Kada migrira, dolazi na prostor navedene teritorije oko prvog marta a odlazi sa nje oko prvog oktobra i retko se odlučuje da prezimi. Posmatrano uže, najviše je zastupljena na prostoru Vojvodine, dok je južno od Save i Dunava zastupljena znatno ređe, a posmatrano šire od teritorije Republike Srbije moguće ju je pratiti sporadično i na prostoru cele srednje i južne Evrope gde takođe ne prezimljava već se upućuje ka severnoj Africi gde boravi za vreme Evropske zime.
Zanimljiv podatak je da je od 2000. godine broj pripadnika pomenute vrste ptice u blagom porastu za razliku od mnogih vrsta čija je brojnost u opadanju na teritoriji Srbije. Njeno stanište su šume koje su vodoplavne, močvare koje su obrasle trskom kao i ribnjaci, pa se lako može zaključiti da joj hranu predstavljaju vrste koje se nastanjuju takođe na ovim vlažnim staništima; u prvom redu to su ribe kojima se najčešće hrani, potom sitni glodari, insekti, larve i naravno vodozemci.
Svoje gnezdo Mala bela čaplja gradi na drvetu ili ga gradi u trsci, a kao materijal za to joj služe grančice, trska koja je lomljena ili ševar. Period u kome se gnezdi je od prvog maja do desetog juna i najčešće se ova čaplja nalazi u koloniji sa drugim čapljama ili kormoranima. U njenom leglu izbrojeno je nekoliko jaja: od tri pa čak do sedam. Jednom godišnje se gnezdi.
Mala bela čaplja pripada porodici čaplji „Ardeidae“ i redu „Ciconiiformes“ (čaplje, rode i ibisi) i njena veličina iznosi 55 cm do 65 cm, dok raspon njenih krila iznosi 88 cm do 95 cm.