Narodna nošnja ima svoje korene u ruralnim područjima s početka novog veka, ali nam je njihov izgled u Srbiji poznat tek na osnovu sačuvanih primera krajem 19. i početkom 20. veka. Ovi tradicionalno-istorijski odevni predmeti razlikovali su se od podneblja gde su Srbi živeli, ili od kulturnog uticaja nekog drugog naroda koji je živeo u blizini. Istorijski, društveni i kulturni činioci uticali su dakle na stvaranje i izgled ovih odevnih premeta. Svako podneblje odlikovalo se svojom posebnošću ali su narodne nošnje uvek isticale etnički identitet srpskog naroda. Postojale su muške i ženske narodne nošnje, sa dodatnim razlikama između seoskih i gradskih sredina. Seoske nošnje uglavnom su bile dosta skromnije, a proizvod su domaće radinosti žena koje su ovo znanje stekle od svojih majki. Građanske nošnje bile su izrađene od kvalitetnih materijala i ukrašene skupocenim ukrasima, a razvijale su se pod tursko-orijentalnim i evropskim uticajem.

            Na osnovu svega ovoga može se izdvojiti nekoliko kulturno-geografskih područja:

• dinarsko,
• primorsko,
• centralnobalkansko,
• i panonsko.

            Početkom 20. veka, sa sve većim prodorom modernog načina oblačenja, narodne nošnje gotovo u potpunosti izlaze iz svakodnevne upotrebe i koriste se samo za svečane prilike.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar