Nautički turizam doživljava ekspanziju sedamdesetih godina 20.veka, kao posebna
vrsta turizma specifična iz nekoliko razloga, pre svega zbog dužine trajanja ovakve vrste
kretanja, ali i zbog činjenice da se u nautičkom turizmu koriste neuobičajeni objekati, tokom
boravka na destinaciji. Svi unutrašnji vodni putevi u Republici Srbiji su direktno ili
indirektno povezani sa međunarodnom rekom Dunav i preko njega sa evropskom mrežom
vodnih puteva.
Reka Dunav predstavlja veoma važan transportni koridor (pan-evropski koridor VII
Rajna-Dunav). Na celoj dužini toka kroz našu zemlju (od ušća Timoka pa do mađarske
granice ima status međunarodnog vodnog puta, regulisan ,,Konvencijom o režimu polovidbe
na Dunavu“ (,,Službeni list FNRJ“ , broj 8\49) koja je usvojena u Beogradu 1948. godine.
Prema Konferenciji, Dunavska komisija daje preporuke o minimalnim zahtevima koji se
odnose na propisane gabarite plovnog puta, uključujući hidrotehničke i druge radove na
Dunavu. Za potrebe plovidbe izveden je veliki obim regulacionih radova na ovom vodotoku,
naročito u periodu od 1965. do 1980. godine. Međutim na sektoru Dunava između granice sa
Mađarskom i Novog Sada, još postoje ,,uska grla“. Sektor nizvodno od Novog Sada, do
Beograda predstavlja zonu isklinjavanja uspora od brane Đerdap 1, tako da i na njemu još
uvek ima nekoliko deonica nepovoljnih za plovidbu. Nizvodno od Beograda do brane HE
,,Đerdap 2“, Dunav je pod usporom i obezbeđuje odlične uslove za plovidbu.
Reka Tisa od ušća u Dunavu do granice sa Mađarskom ima status međunarodnog
vodnog puta, u skladu sa međudržavnim sporazumom o plovidbi, koji je zaključen između
tadašnje Jugoslavije i Mađarske 1955. godine. Sa novim Sporazumom između Vlade
Republike Srbije i Vlade Mađarske o plovidbi rekom Tisom iz 2016. godine, stavlja se van
snage prethodni sporazum. Novim sporazumom se stvaraju mogućnosti povećanog prometa
robe i putnika na reci Tisi čime će ona postati konkurentna sa drugim međunarodnim vodnim
putevima, dok će Republika Srbija da povećava svoje potencijale vodnog saobraćaja.
Reka Sava ima status međunarodnog vodnog puta, u skadu sa Okvirnim sporazumom
o slivu reke Save (Kranjska Gora, 2002. godina) i Protokolom o režimu plovidbe u taj
Sporazum (Zakon o ratifikaciji Okvirnog sporazuma o slivu reke Save i sporazume o
izmenama Okvirnog sporazuma o slivu reke Save i Protokola o režimu plovidbe uz Okvirni
sporazum o slivu reke Save, ,,Službeni list SCG – Međunarodni ugovori“, broj 12\04).
Trenutno stanje vodnog puta na Savi je nepovoljno, tako da se plovidba odvija uglavnom na
teritoriji Republike Srbije (do Sremske Rače) i to sa velikim prekidima.
Kanalska mređa Hidrosistem Dunav-Tisa-Dunav je projektovana za višenamensko
korišćenje, pri čemu su najvažniji kontrola režima površinskih i podzemnih voda, i plovidba.
Kanal i kanalski vodotoci uklučeni su u ovaj sistem imaju ukupnu dužinu 930 km za brodove
od 1.000 t nosivosti. Uslovi za plovidbu su generalno dobri, ali postoji problem lošeg
održavanja kanala, posebno zbog vegetacije.