Opšte informacije - Banje
Banjski turizam predstavlja jedan od najrazvijenijih vidova turizma u Republici Srbiji, sa veoma dugom i bogatom istorijom. Još su stari Rimljani koristili i uživali u termalnim vodama i pored njih gradili kupatila, parkove, pozorišta, vile, od kojih su neki i dan danas sačuvani. Oni se mogu naći pre svega u Vrnjačkoj banji, zatim Niškoj, Kuršumlijskoj i Sokobanji. Kasnije, u doba Vizantije značaj termalnih voda ne jenjava, kao i tokom Otomanskog carstva, koji su ostavili svojevrstan pečat gradeći hamame (kupatila) koji su sačuvani u Novom Pazaru, Vranju, Nišu, Sokobanji. Tokom 19. veka počela su prva ispitivanja lekovitih voda. U jedno od najstarijih ubraja se ono koje je izvršio Sigmund August Volfgang Herder, stručnjak iz Rura (Nemačka) 1835. godine. On je tada ispitivao vrnjačku mineralnu vodu u Karanovcu, koju je uporedio sa vodom u Karlovim Varima. Posle I svetskog rata pristupilo se ozbiljnijem uređenju banja, kada počinju da se otvaraju prvi pansioni, hoteli i vile.
Trend intezivnijeg razvoja banjskog turizma počinje posle II svetskog rata, kada i sama država podstiče njegov razvoj. Banje se ubrzano razvijaju, grade se brojni smeštajni objekti, te se banje sve više orijentišu kao mesta za oporavak pre svega, ali i kao mesta za zabavu i razonodu.
Usled složene geološke građe i povoljnih hidrogeoloških uslova, teritorija Republike Srbije obiluje mineralnim i termomineralnim vodama. Po gustini pojava i raznovrsnosti u fizičkim i hemijskim odlikama tih voda Republika Srbija se može ubrojiti u najbogatije prostore na evropskom kontinentu. Do sada je registrovano blizu 1.200 pojava ovih voda, u Vojvodini gotovo isključivo bušotina, a južno od Save i Dunava pretežno izvora. Sa izuzetno visokom temperaturom izdvaja se Vranjska banja (94,1 ºC na izvorima, 111 º na ustima bušotine), Jošanička banja 77,2 ºC (samoizliv), bušotine u Bogatiću 75,5 ºC, Sirijanska banja 72,2 ºC.
Bogatstvo termomineralnih voda (samo u središnjoj Srbiji 155.000 m³/dan) omogućilo je formiranje četrdesetak specifičnih urbanih lečilišno-turističkih centara u našoj zemlji. Veliki deo ovih banja dobro je opremljen za sve vrste balneoterapije (kupatila, hidroterapija, bazeni, uređena izvorišta). Pored poznatijih balneološko-rehabilitacionih centara, u Republici Srbiji se razvija još oko tridesetak manjih, lokalnog značaja i sa nižim stepenom opremljenosti, koje tek treba da se uređuju. U zavisnosti od fizičkih i hemijskih karakteristika, mineralne i termomineralne vode se mogu koristiti: za potrebe balneologije, flaširanje, energetske potrebe i za dobijanje korisnih komponenata.
Osim banja bogatih lekovitim vodama, postoje i vazdušne banje koje su, zahvaljujući povoljnim klimatskim uslovima i geografskom položaju, proglašene za klimatska lečilišta. Jedne od njih su Ivanjica, Divčibare i Zlatibor.