Ona ostaje istrajna, pa napušta svoj dom i odlazi u Carigrad.

Najveći deo svoga života provela je u manastirima, a jedno vreme boravila je i u jordanskoj pustinji. Dve godine pred smrt, vratila se u svoje rodno mesto gde je i sahranjena u crkvi svetog Petra i Pavla. Njene mošti često su premeštane po Balkanu. Prvo u Carigrad, zatim u Trnovo, nakon pada Bugarske u Beograd a onda opet u Carigrad. Konačno, 1641. godine, mošti su prenete u grad Jaši, gde se i danas nalaze. U kapeli Svete Petke na Kalemegdanu, nalaze se dva prsta njene šake.

Kult Svete Petke neguje se vekovima u jugoistočnoj Evropi, a poštuju je i neki nehrišćanski narodi na istoku. Zaštitnice je žena, bolesnih i siromašnih. Kao šesta po brojnosti domaćinstava koja je slave, u Srpskoj pravoslavnoj crkvi ova slava se praznuje 27. oktobra.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar