Prirodni prostor oko manastira Manasija
Manastir Manasija se nalazi u blizini Despotovca, na području između Velikog Pomoravlja i Karpatske Srbije. Zadužbina je despota Stefana Lazarevića, čija je gradnja po rečima njegovog biografa Konstantina Filozofa počela 1407., a pretpostavlja se završena do 1418. godine. Manastir je ubrzo postao značajan kulturni centar Stefanove države, a u njoj se nalazila „Resavska škola“ koja je okupljala brojne monahe pisce, prevodice, prepisivače koji su ukrašavali rukopise i knjige. Ceo kompleks opasuje monumentalno utvrđenje sa 11 kula.
Tri uzvišenja okružuju manastir i potpuno ga zatvaraju, te je prilaz moguć samo sa jedne strane dolinom reke. Neposredna okolina obrasla je šumom, i to najviše šuma sladuna i cera. Pored njih javljaju se i klen, divlja kruška, glog, poljski brest, kupina, obična kurika. Šibljaci grabića su najrasprostranjenija biljna zajednica što je posledica krčenja šuma. Jorgovan se javlja na celom šumskom području te kao reliktna vrsta treba da bude zaštićen. Prirodne i stvorene vrednosti ovog prostora uticali su na dobijanje statusa zaštite kao „Prirodnog prostora oko nepokretnog kulturnog dobra“ površine 243,68 ha.
Dolina Resave sama po sebi predstavlja atraktivnost, a u neposrednoj blizini nalazi se i Resavska pećina, planina Bejanica poznata po nekoliko vodopada i Park maketa.