Samostan Svetog Ivana Krstitelja i Antuna
Samostan Svetog Ivana Krstitelja i Antuna nalazi se na uglu ulica Štrosmajerove i Svetosavske u Zemunu, na teritoriji grada Beograda.
Pretpostavlja se da su franjevci došli u Zemun još u XIII veku, ali nakon prodora Osmanlija napustili su ove krajeve. Završetkom Austrijsko-turskog rata i potpisivanjem Beogradskog mira 1739. godine, uspostavljena je granica na Savi i Dunavu između Habzburške i Turske carevine, što je ponovo stvorilo pogodnu klimu za povrataka franjevaca u Zemun.
Franjevci su u periodu od 1750. do 1752. godine podigli samostan i crkvu posvećenu Svetom Ivanu Krstitelju, danas jedini franjevački manastir u Beogradu. Zdanje je stradalo u požaru 1790. godine. Nakon toga započeta je obnova koja je trajala narednih 40 godina, a 1838. godine podignut je crkveni toranj.
U okviru manastira su se nalazile dve škole krajem XIX i početkom XX veka (na nemačkom i srpskom). Crkva je devedesetih godina XX veka bila meta čestih napada, uzrokovanih ratnim sukobima u Hrvatskoj. Od 2004. godine nalazi se pod jurisdikcijom Sremske biskupije Đakovačko-osječke nadbiskupije.
Vladimir Lukić
dipl. istoričar