Šarena utva
Šarena utva predstavlja strogo zaštićenu divlju vrstu za koju se smatra da je populacija u blagom porastu s obzirom da se na prostoru srednjeg Banata viđa u većem broju. Iako je zabeležen blagi porast broja pripadnika navedene vrste na pomenutoj teritoriji i dalje se može tvrditi da je reč o povremenoj i retkoj gnezdarici u Srbiji. Skoro svi podaci kojima raspolažu naši naučnici potiču sa prostora Vojvodine. Ako se posmatra širi prostor, čitavo Balkansko poluostrvo, zapaža se da se Šarena utva gnezdi sporadično, a da je ujedno i stanarica. Osim na Balkanskom poluostvu, prisutna je i u severozapadnim delovima Evrope.
Ova retka i malobrojna ptica gnezdarica neke manje migracije preduzima preko zime ako su površine na kojima boravi zaleđene, ali ne odlazi daleko od njih. Iz ovoga se može zaključiti da su njena staništa plitke i muljevite bare, kao i slatinasti tereni sa vodom i trskom. Uz to, nastanjuje se i na peščanim obalama, a svoje gnezdo bira da gradi u napuštenim jamama koje su locirane u strmim obalama ili u gustoj travi koja se ne nalazi na velikoj udaljenosti od vode. Šarena utva gnezdo gradi od perja, a broj jaja u leglu nije uvek isti; taj broj može varirati od 7 do čak 20. Ova vrsta se gnezdi jednom u godinu dana.
Šarena utva se hrani barskim puževima, larvama i punoglavcima, vodozemcima, ribama kao i niskim biljnim rastinjem.
Veličina zaštićene divlje vrste varira do 10 cm i znosi od 58 cm do 67 cm, dok raspon njenih krila može da varira i do 20 cm, te iznosi od 110 cm do 133 cm.
Naučni naziv ptice poznate pod imenom Šarena utva je „Tadorna tadorna“. Na nemačkom jeziku je poznata kao „Brandgans“, na engleskom kao „Common Chelduck“. Na listi je „Strogo zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva“ Zavoda za zaštitu prirode Srbije. Pripada redu guščarica „Anseriformes“.