Rasprostranjenost ovog vrapca obuhvata teritorije Španije, Sardinije i Balkanskog poluostrva. U Španiji takođe prezimljava, kao i u Africi. Migracije nisu nešto što je strogo karakteristično za Španskog vrapca, štaviše, zabeleženi su i neki slučajevi njegovog prezimljavanja. Kada se seli, on dolazi oko 10. aprila, a odlazi oko 25. septembra. Ono što je zanimljivo jeste da se ovaj vrabac skoro nikada ne vraća na istu lokaciju.

U pitanju je redovna gnezdarica koja je malobrojna, odnosno selica. Osim što je poznato da je pomenuta vrsta na teritoriji Republike Srbije redovna i relativno malobrojna na gnežđenju, takođe je i poznato da je najčešća na prostoru Vojvodine, tj. u srednjem Banatu. Brojnost populacije Španskog vrapca fluktuira i to izrazito. Uočena su četiri para u Deliblatskoj peščari dok su pravila svoja gnezda u masivnom gnezdu orla krstaša, a u srednjem Banatu su to činili u gnezdima belih roda. Njegova staništa se uglavnom nalaze u neposrednoj blizini ljudskih naselja. Hrani se insektima, lavrama i zrnastom hranom koja je biljnog porekla.

Naučni naziv ove vrste vrapca je „Passe hispaniolensis“ i ona pripada porodici „Passeridae“ (vrapci) i potiče iz roda „Passeriformes“ (pevačice). Španski vrabac se nalazi na listi Strogo zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva.