Ovaj spomenički koompleks prostire se na oko 4,5 hektara površine na kojoj je zasađeno više od 3000 stabala različitog drveća i ukrasnog šiblja. Prostor je izabran jer se na njemu već nalazila kosturnica boraca takovskog kraja i kosturnica crvenoarmejaca koji su učestvovali u borbama za oslobođenje ovog kraja. Kompleks je nastajao u periodu od 1961. do 1966. godine, a sadnju stabala su izveli gonjomilanovački srednjoškolci. Prostor je podeljen centralnom stazom i stepeništem na dva jednaka dela, na kojima se nalaze spomen-obeležja. Svečano su ga otvorili Josip Broz Tito i Leonid Brežnjev 2. oktobra 1962. godine.

            U okviru spomen-parka se nalaze:

• Kosturnica palih boraca takovskog kraja u Drugom svetskom ratu podignuta 1956. godine, i kosturnica 408 crvenoarmejaca poginulih u borbama za oslobođenje (prenetih 1962. godine). Oba spomenika imaju identičnu formu. Ozidana su od crvenog granita sa zajedničkom ogradom od topovskih granata povezanih lancima. Na obe kosturnice nalazi se bele mermerne ploče sa memorijalnim tekstom.
• Spomen-breze jugoslovenskog predsednika Josipa Broza Tita i visokog funkcionera Sovjetskog Saveza Leonida Brežnjeva.
• Biste narodnih heroja prenetih 2002. godine iz gradksog parka: Tihomira Matijevića, Milutina Lukovića, Radisava Janićevića „Bombe“, Radovana Grkovića, Dragomira Draževića, Svetozara Popovića, Desimira Jovanovića „Čiče“ i Tadije Andrića.
• Sa desne strane centralne staze nalazi se spomenik šestorici rudničana koji su umrli u jednom od najvećih nacističkih koncentracionih logora, austrijskom Mathauzenu. Spomenik ima oblik stepeništa koje simbolizuje stepenice logorskog kamenoloma Viner Graben u Mathauzenu. Na njemu su postavljene figure ljudskih ruke koje nose kamenje, izrađene u bronzi.
• Sa leve strane staze se od 1973. godine nalazi planinska kuća brvnara. Ona predstavlja imitaciju kuće koju su u Norveškoj podigli tamošnji stanovnici, a koja je služila kao skrovište za jugoslovenske zarobljenike koji su uspeli da pobegnu iz logora.
• Na kraju staze se uzdiže monumentalni bronzani spomenik posvećen svim stradalim jugoslovenskim zarobljenicima. Delo je vajara Žike Maksimovića a podignut je 1973. godine. Na prednjoj i zadnjoj strani nalaze se dva vikinška štita sa zracima sunca, a na samom spomeniku je na norveškom i srpskom napisano „Niko imenovan – niko zaboravljen“.
•  

Vladimir Lukić

dipl. istoričar