Ubrzo postaje jedan od najvernijih učenika i svedok svih važnih događaja, uključujući i preobraženje. Za vreme cara Nerona, 64. godine, u Rimu je razapet na krstu postavljenim natraške, jer po njegovim rečima nije bio dostojan da umire na isti način kao i Isus. Petrovo telo sahranjeno je na vatikanskom brežuljku u Rimu, gde je u XVI veku sagrađena jedna od najlepših bazilika njemu u čast. Smatra se osnivačem rimske crkve i prvim njenim episkopom.
 Savle iz Tarsa, odnosno Sveti Pavle, rođen je u jevrejskoj porodici približno u isto vreme kada i Isus Hrist. Prvobitno je i sam bio protivnik nove religije pa mu se pripisuje da je učestvovao u progonima hrišćana. Ipak, na putu za Damask desilo se čudo nakog čega je usledilo njegovo preobraćenje i krštenje, da bi zatim promenio ime u Pavle. Ostatak života proveo je šireći hrišćanstvo, a zbog svojih zasluga, smatraju ga jednim od najvažnijih Hristovih sledbenika i interpretatora njegovog učenja. Nastradao je u progonima cara Nerona 67. godine, posečen mačem, kao rimski građanin.  Zajedno sa svetim Petrom, bio je jedan od najpoštovanijih ranih hrišćanskih misionara.
 Praznik posvećen apostolima Petru i Pavlu naziva se Petrovdan, a kod Srba postoji mnogo narodnih običaja vezanih za njega. Tada se ne počinju teški poljoprivredni radovi, postoji verovanje da taj dan sveti Petar deli jabuke deci na onom svetu pa ne treba brati jabuke (niti ih seći nožem), a praktikuje se i paljenje lile (sušene kore divlje trešnje ili breze) kojim se prizivalo dobro zdravlje stoke i blagostanje u domaćinstvu.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar