Za razliku od oca nije pokazivao osvajačke sklonosti, a ratove je vodio samo onda kada je teritorija Srbije bila ugrožena. U takvom jednom ratu porazio je bugarskog cara Mihajla III Šišmana u bici kod Velbužda 1330. godine. Imao je najtragičniji život među vladarima iz dinastije Nemanjića. Otac je naredio da ga oslepe i oterao ga je u progonstvo, braća su mu osporavala pravo na presto, a sin ga je silom zbacio sa vlasti i naredio da ga ubiju. Zbog mučeničkog života crkva ga je proglasila za svetitelja. Njegovo telo počiva u manastiru Dečani.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar