Baltičko priobalje kao i ostrva odgovarajuće su lokacije za njeno gnežđenje. Zimski period provodi u priobalju cele Evrope sa izuzetkom Islanda i Britanskih ostrva, tj. prisutna je na teritorijama koje se nalaze između 65. i 35. stepena severne geografske širine. U Srbiji nije evidentirano da se gnezdi iako u našoj zemlji boravi i u reproduktivnom periodu. U Vojvodini je prisutna ova vrsta u malom broju, a južno od Save i Dunava njeno prisutvo je zabeleženo samo na Gružanskom jezeru. Evidentiran je takođe i blagi porast broja pripadnika ove vrste. U pitanju je redovan posetilac, ali malobrojan sa izuzetkom zimskog doba. Prisutna je od sredine aprila pa sve do kraja oktobra. Njeno stanište su morske površine sa manjim ostrvima.

Velika čigra je, pored poznatog narodnog naziva, evidentirana na listi „Strogo zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva“ Zavoda za zaštitu prirode Srbije pod naučnim nazivom „Sterna caspia“, a takođe je zabeleženo i da pripada porodici čigri pod naučnim nazivom „Sternidae“, kao i redu šljukarica za koji u navedenoj listi stoji ime „Charadriiformes“. Osim toga, naziv za nju je i „Caspian Tern“ na engleskom jeziku, kao i „Raubseeschwalbe“ na nemačkom jeziku.

Gnezdi se na manjim peščanim ostrvima i sprudovima, a njego gnezdo predstavlja manje udubljenje koje se nalazi u pesku. Polaže dva ili tri jaja jednom godišnje. Ishranu navedene vrste ptice predstavljaju ribe, kao i beskičmenjaci. Zbog izuzetnog malog broja u kome se javlja na prostoru Srbije kao i zbog njene ugroženosti nije bilo dvoumljenja prilikom donošenja odluke da se ona proglasi strogo zaštićenom, te je odmah uvrštena u tu grupu i evidentirana na listu strogo zaštićenih divljih vrsta.