Istorija ovog prostora počela je još u praistoriji, o čemu govore arheološki tragovi nađeni u pećinama  iz vremena od pre 5.000 godina. Kasnije Rimljani vladaju ovim prostorima, podižu Felix Romulianu i bave se rudarstvom. Tokom srednjeg veka ovaj deo Srbije nalazio se u sastavu države Cara Dušana, da bi kasnije pao pod vlast Turaka koji su krajem 17. veka ratovali sa Austrijom i tako neizmenično vladali ovim prostorom sve do 1833. godine kada je prisajedinjen Srbiji. U to vreme knez Miloš Obrenović vlada, međutim mir je prekinut Prvim i Drugim svetskim ratom. Između rata Bor je bio jedan od najvećih proizvođača bakra u Evropi. Nova etapa u razvoju Bora počinje 1947. kada je dobio status grada. Metalurgija i rudarstvo postaju glavne privredne grane  koje su doprinele ekonomskom razvoju cele opštine.

Obilje turističkih atraktivnosti, kako prirodnih tako i kulturnih, čine Bor jednim od važnijih turističkih centara ovog dela Srbije. Jedan od najznačajnijih centara biodiverziteta je Lazarev kanjon dužine oko 5 km i dubine 375 m gde je registrovano oko 70 pećina i jama, a najpoznatije su: Lazareva pećina, Vernjikica, Mandina pećina, Pećina kod Sove itd. Borsko jezero, udaljeno oko 10 km od grada, bogato je ribom, ali i uređeno za kupanje. Na Crnom vrhu (1.043 m) nalazi se planinarski dom i nekoliko ski staza, dok su Kučajske planine zbog kraških oblika reljefa posebno interesantne za ljubitelje prirode i speleologe. Kulturno-istorijsko nasleđe opštine je takođe veoma bogato:

• Muzej rudarstva i metalurgije
• Konak kneza Miloša
• Dvorac kneza Aleksandra Karađorđevića
• Hamam
• Crkva Sv. Đorđa
• Katolička crkva Sv. Ljudevit.

Kroz organizovanje raznih manifestacija opština se trudi da očuva tradiciju i istoriju ovog prostora, a time i privuče turiste: Festival arheološkog filma, Susreti sela opštine Bor, Dani Brestovačke banje, Sabor igre u Slatini, Sajam lekovitog bilja, meda i seoskog turizma, Sabor narodnog stvaralaštva Timočke krajine.

Iako ovaj kraj Srbije nije dovoljno razvijen, opština Bor je veoma dobro povezana sa ostalim delovima zemlje. Autoputem E-75 iz pravca Beograda stiže se do Paraćina, gde se nakon isključenja nastavlja putem sve do opštine (udaljenost 240 km). Do Kladova, Smedereva i Donjeg Milanovca vode regionalni putevi odakle se nastavlja đerdapskom magistralom. Ka jugu vode putevi ka Nišu i Sokobanji, a istoku ka Bugarskoj i Rumuniji. Železnička pruga takođe prolazi kroz grad i vodi ka Beogradu, Nišu i  Negotinu. Grad poseduje aerodrom koji je zatvoren za saobraćaj te je najbliži Konstantin Veliki u Nišu udaljen 130 km.

Preporuka:

JET SET restoran u samom srcu Bora, u neposrednoj blizini parka u miru i tišini ...