Botanička bašta Jevremovac
Botanička bašta Jevremovac se nalazi na teritoriji opštine Stari Grad u užem gradskom jezgru Beograda. U periodu od 1889. godine pa do danas ovde je zasađen veliki broj biljaka što ujedno čini i banku semena za potencijalno razmnožavanje ugroženih i zaštićenih vrsta. Ukupna površina zaštićenog spomenika prirode iznosi 4.81,83 ha.
Jevremovac je osnovan 1889. godine ukazom kralja Milana Obrenovića na površini koja je pripadala imanju Jevrema Obrenovića. Imanje se nalazilo na mestu iskrčenih mešovitih šuma cera, bukve i lužnjaka, a pojedinačna stabla jedini su ostaci nekadašnje šumske vegetacije. Danas bašta broji oko 250 vrsta dendroflore i 300 vrsta zeljastih biljaka. Većina njih su domaće vrste od kojih je izvestan broj reliktnih. Zastupljene su i vrste sa drugih kontinenata, posebno Severne Amerike i Istočne Azije. Od domaćih vrsta zabeleženo je 50 stabala klena, 28 stabala crnog bora, 39 stabala tise, 90 stabala gorskog javora. Kao retke vrste mogu se izdvojiti Ginko biloba L. - ginko koji potiče iz Kine sa 8 stabala u bašti, Pančićeva omorika – Picea omorika Purk, zimzelena sekvoja – Sequoia sempervirens (Lamb.) Endl. veliktna vrsta Severne Amerike čiji jedini primerci rastu u Botaničkoj bašti, persijska parocija (Parottia persica) poreklom sa Kavkaza, jedinstveni primerak u Srbiji. Postoji još desetina vrsta kojih nema van Botaničke bašte izuzetne florističke vrednosti.
Ornitofauna bašte je veoma bogata i značajna s obzirom da je zabeleženo preko 50 vrsta tokom godine. Kao stalne gnezdarice javljaju se: plava senica, velika senica, golub grivaš, kobac, domaći vrabac, gugutka, kos, sirijski detlić, vrana, kreja itd. Posebno se ističe populacija šumskog miša (Apodemus flavioollis) koja se ovde održala preko 100 godina.
Sama bašta je deo Instituta za botaniku Biološkog fakulteta. Osnovana je na inicijativu Josifa Pančića, srpskog botaničara 1874. godine na području Dorćola. Vremenom je sakupljao biljke i uređivao baštu da bi nakon njegove smrti (1888) baštu zadesila poplava čime je pretrpela veliku štetu. Naredne godine desila se još jedna poplava čime je utvrđeno da mora da bude razmeštena. Kralj Milan je saznavši za problem uputio pismo Ministarstvu prosvete 1889.godine kako bi ponudio svoju Kraljevski baštu, a jedini uslov je bio da nosi naziv “Jevremovac” po Jevremu Obrenoviću. Staklena bašta je podignuta 1892. godine površine 500 m². Biblioteka Instituta za botaniku i botaničke bašte Jevremovac Univerziteta u Beogradu je osnovana 1853. godine i najstarija je svoje vrste na Balkanu. Sadrži preko 6000 knjiga, 6000 separata, a najveću vrednost predstavljaju rukom oslikana i retka izdanja.
U srcu grada Beograda u Botaničkoj bašti „Jevremovac“ mogu se naći biljke sa svih kontinenata. A jedna od posebnosti bašte je Japanski vrt, sa biljkama tipičnim za ovu zemlju. Japanski vrt je osmišljen da predstavi Japan i njihovu kulturu, a oni ovakve parkove koriste, za laganu šetnju i meditaciju. Posebna zanimljivost je ta, da voda malog jezerca u sredini, u stvari je prirodna voda izvučena sa oko 90 m dubine.
Bašta predstavlja jedinstvenu oazu u centru grada usled činjenice da je prva i jedina u Srbiji kao i centar botaničkih istraživanja, a njeno florističko bogatstvo je izdvaja od ostalih sličnih prostora. Zbog toga je proglašena za prirodno dobro od velikog značaja.