Divokoza je dnevna životinja koja naseljava strma, kamenita i najčešće veoma nepristupačna staništa u pojasu ispod visokoplaninskih pašnjaka ali se mestimično može naći i na terenima nižih nadmorskih visina. To je dnevna životinja koja se hrani zeljastim biljkama, korom drveća, četinama, kupinama, malinama a tokom zime mahovinama i lišajem. U Srbiji, divokoze naseljavaju kanjon reke Drine u okviru NP „Tara“, Mokru goru, Prokletije, Koritnik i Šar planinu. Osim ovih autohtonih staništa, divokoza je u našoj zemlji uspešno introdukovana u lovište Štrbac nedaleko od Đerdapske klisure i u lovišta Lazareva klisura kod Zlota koja se nalaze u sklopu spomenika prirode Lazarev kanjon. Divokoza je oslikana i na grbu spomenika prirode Lazarev kanjon ali predstavlja i jedan od simbola NP „Tara“. Procenjuje se da u centralnoj Srbiji trenutno živi između 500 i 600 jedinki sa najvećom populacijom na Tari sa oko 340 jedinke. Divokoza je lovna ali i zaštićena vrsta Pravilnikom o proglašenju i zaštiti strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva čiji su status i režim zaštite regulisani propisima iz oblasti lovstva.

Divokoze mogu narasti do 80 cm visine i težiti oko 40 kg. Boja dlake je tokom leta riđkasta a tokom zime tamno siva. Duž leđa pruža se crna pruga. I mužjaci i ženke imaju rogove koji se ne odbacuju već rastu tokom čitavog života. Rogovi mužjaka su jači i povijeniji nego kod ženki. Životni vek je oko 20 godina a polnu zrelost stiču trećoj godini. Ženka donosi na sve jedno jare u kasno proleće.

Autor tekstova: Katarina Breka, master ekolog