Pećina je relativno dobro istražena. Jovan Cvijić je među prvima sproveo istraživanja 1895. godine kada je izneo podatke o dužini pećine - 1.968 m. Kasnije kod novijih istraživača ova dužina je iznosila 2.275 m (Lazarević, 2001) do 2.734 m (Zlokolica-Mandić, 2003). Pećina je poprilično jednostavna, čini je glavni kanal, dva poprečna i više manjih.

Ulaz u pećinu leži na 320 m nadmorske visine. To je ustvari veliki otvor visine čak 25 m i širine 30 m. Glavni kanal ima dužinu od 1.010 m. Dimenzije mu se smanjuju u uzvodnom pravcu. Glinoviti kanal čini sistem kanala i dvorana povezani odsecima ukupne dužine 590 m. Završava se proširenjem visine 16 m i širine 8 m u kome se nalazi jamski kanal Bunar. U jednoj od dvorana otkrivene su kosti pećinskog medveda. Rusaljkin kanal je drugi bočni sistem koji se sastoji iz više manjih ukupne dužine 472 m.

Fauna pećine nije dovoljno poznata. Za sada se zna da je stanište 25 vrsta artropodske faune od koje su 4 nove vrste za faunu Srbije: Lesteva (s.str.) monticola, Ocalea (s.str.) badia, Brachygluta fossulata i Clambus nigrellus. Podaci o slepim miševi dobijeni su tokom terenskih istraživanja 2005. godine, gde je utvrđeno prisustvo 5 vrste: veliki potkovičar, mali potkovičar, južni potkovičar, dugokrili ljiljak i mišouki večernjak.

U blizini kod sela Neresnica nalazi se pogon za flaširanje mineralne vode “Duboka” čija je eksploatacija počela 2003. godine. Spada u grupu ugljokiselih voda sa mineralizacijom oko 1000 mg/l, pH je 6,5 – 6,7. U sebi sadrži fluoride i malu količinu natrijuma.

Nažalost pećina nije otvorena za turiste.