Njegova ćerka Georgina udajom prenosi dvorac u vlasništvo porodice Bisingen-Nipenburg. Zgrada je spratna, ima osnovu izduženog pravougaonika i simetričan unutrašnji raspored. Izgrađena je u stilu klasicizma, sa neobičnom i raskošnom dekorativnom plastikom i izuzetnim elementima od kovanog gvožđa. Fasade dvorca karakteriše simetrija i klasicistički ulaz. Najprepoznatljivija je kupola sa ljiljanima, gromobranom i mestom na kojem je stajao grb porodice Bisingen-Nipenburg. Oko dvorca nalazi se park, koji je nekada bio ograđen i koji je imao veštačko jezero sa fontanom i skulpturom u sredini, potok i mostiće. Na imanju su se nalazili još i kuća za biroše, porodična grobnica i kapela porodice Bisingen-Nipenburg.

Poslednji vlasnik bila grofica Rozeina Bisingen-Nipenburg, da bi nakon Drugog svetskog rata dvorac porodici bio oduzet. Danas njime upravlja mesna zajednica Vlajkovac. Nije otvoren za posetioce.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar