Karađorđe je rođen 15.09.1768. godine. Od mladosti je pružao otpor nasilju Turaka i učestvovao u borbama za oslobođenje Begrada i Srbije. Februara 1804. godine izabran je za vođu ustanka na zboru u Orašcu. U njegovo vreme beogradski pašaluk je oslobođen, kasnije Užička, Sokolska i Požeška nahija. Tokom narednih godina Karađorđe sarađuje sa Rusijom i nastoji da učvrsti vojsku. Odredbama Bukureškog mira zaključenog između Rusije i Turske 1812. godine, turske trupe su dobile pravo da ponovo zaposednu gradove. Karađorđe je to odbio i pokušao da pruži otpor. Međutim padom Negotina, Turcima je put za Beograd bio otvoren. U međuvremenu Karađorđe je oboleo a krajem 1814. godine odlazi za Rusiju. Čuvši za Drugi srpski ustanak, vraća se u Srbiju i okuplja dobrovoljce. Meseca jula 1817. godine na prevaru je ubijen u Radovanjskom lugu kod Velike Plane.

Ceneći istorijski značaj ovog lokaliteta SO Rača je 1969. godine donela Rešenje o stavljanju pod zaštitu mešovite šumske sastojine na mestu “Gradište“ kao Memorijalni prirodni prostor. Donošenjem novog zakona, Gradište je proglašeno za Memorijalni prirodni spomenik površine 39,82 ha.

U blizini Gradišta nalaze se ostaci srednjevekovnog utvrđenja još uvek neistraženog. Međutim zna se da se zvalo Goluban, mada su ostaci slabo vidljivi. Zaštićen prostor pa i sama okolina su u velikoj meri zapušteni te je neophodno urediti, zaštititi i na pravilan način prezentovati ovaj kompleks. Spomenik Karađorđu je podignut 2004. godine i delo je vajara Stanimira Popovića. U blizini je i manja crkva i česma podignuta 1924. godine ali se one nalaze izvan zaštićenog prostora.