Režim rada Homoljske potajnice prvi je ispitivao Jovan Cvijić daleke 1893. godine. Po njemu, Potajnica je imala više faza mirovanja i isticanja u toku dana. Prema D. Garviloviću 24. avgusta  1963. godine nastupila je faza “erupcija” vode koja je trajala 24 minuta, a količina vode koja je isticala iznosila je 3 l/s. V. Dragišić je zabeležio da je u vremenu između 10 - 30. jula 1987. godine Potajnica imala neujednačen rad, odnosno periodi mirovanja bili su duži od 24 h.

Potajnica je zaštićena 1961. godine kao prirodna retkost geomorfološkog karaktera. Površina zaštićenog prostora iznosi 4,36 ha i pripada teritoriji opštine Žagubica. Doći do izvora nije lako, jer do jednog dela puta može se doći kolima a nakon toga jedino terenskim vozilom ili pešaka u dužini od 3 km.