Stablo je relativno dobro očuvano, a na to je uticala i njegova lokacija na imanju mesne zajednice, koje je u društvenoj svojini, na mestu koje su meštani Slatine koristili kao izletište. Njegovo deblo je moćno, njegova krošnja takođe, a njegova estetska vrednost čini ga uočljivim na prostoru izletišta u kome se, takođe, nalazi jedna stara, oronula drvena građevina koja je otvorenog tipa, a koja doprinosi tome da pomenuti prostor ima i kulturno-istorijsku vrednost iz razloga što se smatra da je navedena građevina sudnica iz doba Kneza Miloša.

Imanje mesne zajednice na kome je hrast sladun, nalazi se u selu Slatina u blizini Slatinske Banje i prema administrativno-teritorijalnoj podeli, stablo pripada Čačku na procenjenoj nadmorskoj visini od 315 m. Imanje je smešteno na prostoru na kome se danas nalaze ostaci hrastovih šuma, odnosno pojedinačni predstavnici hrastova koji su rasli na prostoru nekada atraktivnog izletišta. Izletište je bilo održavano, posvećivala se pažnja njegovom uređenju i u pitanju je bila zelena površina sa statuson park-šume koju su rado posećivali meštani Slatine i okolnih sela. Slika ovog prelepog izletišta počela je da bledi pre oko 20 godina kada se stalo sa posvećivanjem pažnje i održavanjem pomenute površine, te se danas o ovom prostoru govori samo kao o nekadašnjem izletištu s obzirom da je gubitkom atraktivnosti izgubilo i izletnike.

Površina spomenika prirode je 1.31 ar. Visina stabla je 18 m. Visina debla do prve žive grane je 2.30 m, njegov obim je 4.35 m, a prečnik 1.38 m. Prečnik krošnje iznosi 27.05 m. Po Pravilniku o kategorizaciji zaštićenih prirodnih dobara ovaj hrast svrstan je u treću kategoriju – značajno prirodno dobro.