Jedno stablo evropske bukve na Kalemegdanu

Kalemegdan, jedan od najstarijih parkova u Beogradu i najstariji park koji nije promenio svoje osnovne oblike od pretprošlog veka, kada je nastao. Ideja o izgradnji parka javila se davne 1867. godine, a prva sadnja na njegovom prostoru dogodila se već 1869. godine, da bi se naredno veće ozelenjavanje obavilo u periodu između 1873. godine i 1875. godine. Godine 1890. započelo je i plansko uređenje kada je Veliki Kalemegdan predat beogradskoj opštini odlukom vojnih vlasti, dok se s uređenjem Malog Kalemegdana započelo tek početkom 20. veka.


Kada se posmatraju prirodne vrednosti navedenog parka, zaključuje se da se u njemu nalazi fond koji je bogat različitim vrsta drveća i žbunja, različitim i po vitalnosti, starosti, poreklu, ali i po dimenzijama, kao i po estetskoj vrednosti. Jedno od stabala koje se ističe po estetskoj vrednosti, ali i po drugim svojim karakteristikama jeste evropska bukva, koja je predstavnik dendroflore koji je stavljen pod zaštitu.

Ono što je prethodilo proglašenju „Jednog stabla evropske bukve na Kalemegdanu“ spomenikom prirode jeste ustanovljenje njegovih dendrometrijskih karakteristika, od kojih su se kao najznačajnije isticale visina stabla, koja iznosi 18.20 m, kao i obim stabla, do kog se došlo vršenjem premera na 1.30 m od zemlje, za koji je izračunato da iznosi 2-34 m. Takođe, procenjena je i starost bukve za koju je zabeleženo da iznosi oko 120 godina.

Navedeni spomenik prirode proglašen je zaštićenim 1983. godine; režim zaštite koji je na njemu ustanovljen je trećeg stepena što znači da je reč o značajnom prirodnom dobru. Evropska bukva u parku Kalemegdan nalazi se na teritoriji opštine Stari grad u Beogradu, a staralac nad njom je Javno – Komunalno preduzeće „Zelenilo - Beograd“ sa sedištem na adresi Mali Kalemegdan broj 8, a predlog za njenu zaštitu došao je od Zavoda za zaštitu prirode Srbije. Površina stabla pod zaštitom određena je premerom površine koju zauzima krošnja ove bukve.