Istorija parka i samog dvorca je veoma duga i zanimljiva. Pre I svetskog rata imanje je prešlo u ruke porodice Karačonji, a 1918. godine imanje kupuje Džon Frantingham. On osniva Srpsko-Amerikanski zavod za ratnu siročad I svetskog rata i jedan deo parka sa dvorom služio je za smeštaj dece. Drugi deo parka ostao je u privatnom vlasništvu i prepušten stihiji. Usled nerešenih imovinskih odnosa park se nije održavao kako treba, vremenom su se izgradili objekti druge namene i površina parka je smanjena. Danas predstavlja javnu zelenu površinu.

Osnova parka je pravougaona sa glavnim ulazom sa zapadne strane. Tu su i tri glavne staze koje su ispresecane manjim poprečnim. Nekada se u istočnom delu nalazilo pet jezera, ali izgradnjom mosta “Slobode” neposredna okolina je degradirana. U okviru Dečijeg sela prostiru se bogate cvetne površine, a u središnjem delu parka, takozvanom vidikovcu, nalaze se četiri skulpture sa visokim stubovima.

Floru parka karakterišu zajednice vrbe i topole, zatim hrast lužnjak sa pratećim vrstama: klen, poljski brest, poljski jasen, grab, kupina, svib, glog, srebrna lipa, žutilica i dr. Stabla egzotičnih vrsta (sofora, crni orah, divlji kesten, crni jasen, judino drvo) su sađena oko zgrade dvorca, dok je četinara jako malo.

Park ima relativno očuvanu koncepciju, vredan dendrofond i mnoštvo ostataka starih vrtnih elemenata i kao takav zaštićen je zakonom kao Spomenik prirode – značajno prirodno dobro III kategorije površine 33,65 ha.