Ima nepravilnu osnovu sa odgovarajućom dispozicijom zavisnom na zanatskim postupcima i tehnološkim procesima. Tri generacije u porodici posvetile su se ovom poslu i vremenom je radionica postala ozbiljno preduzeće koje se bavilo livenjem zvona i izradom toranjskih satova, jedno od poznatijih u čitavoj Monarhiji. Zgrada je rekonstruisana 1926. godine i tada je po planovima Josifa Marksa dobila novu fasadu u duhu istoricizma. Kompleks radionica sačuvan je do danas, ali su alati i inventar preneti u depoe Muzeja grada Beograd i Srpskog doma. Zgrada je trenutno napuštena i prepuštena propadanju.

Vladimir Lukić
dipl. istoričar