Čini ga centalna dvospratna zgrada zatvora i potkrovlje sa 20 samica, tri pomoćne zgrade, četiri stražarske kućice, dva tornja i dve kule osmatračnice, a bio je opasan bodljikavom žicom. Radio je sve do 14. septembra 1944. godine. Tokom ratnih godina u njemu je bilo smešteno oko 30 000 partizana, simpatizera narodnooslobodilačkog pokreta, rodoljuba, Roma i Jevreja. Iz logora je 12. februara 1942. godine pobeglo 105 zarobljenika, a u decembru iste godine još šest, što je bio jedinstven slučaj u Evropi. Nakon bekstva streljano je 1100 zarobljenika i oko logora je podignut zid. Zgrade logora zadržale su do danas autentičan izgled i pretvorene su 1967. godine u memorijalni muzej „12. februar“.