Nemamo podataka ko jei kada podigao manastir Beočin. Prvi put se pominje u turskom defteru iz 1566/57. godine. Stradao je tokom Velikog bečkog rata (1683-1699), ali su ga krajem istog veka obnovili monasi iz manastira Rače za vreme patrijarha Arsenija III Čarnojevića.

Izgradnja današnje crkve trajala je do 1732. do 1740. godine. Sredstva su prikupili Milivoje Milanković iz Futoga i njegov sin Petar iz Gložana. Crkva je jednobrodna građevina izdužene osnove sa oltarskom apsidom i pravougaonim pevničkim prostorima. Osmostrano kube nose četiri slobodna stupca. Živopis je rad Janka Halkozovića (danas je sačuvana samo predstava Bogorodice na severnom zidu). Ikonostas su oslikali Dimitrije Bačević, Janko Halkozović i Teodor Kračun, seždesetih i sedmadesetih godina XVIII veka. Tokom istog veka sagrađeni su zvonik, i konaci, koji okružuju crkvu sa južne i zapadne strane. Manastirski kompleks u potpunosti je obnovljen 1893. godine. Kapela je sagrađena prema projektu Vladimir Nikolića 1905. godine. Manastir je opustošen za vreme Drugog svetskog rata, ali građevine nisu oštećene. Poslednja obnova započeta je 1986. godine.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar