O istoriji manastira svedoči ktitorski natpis koji je uzidan iznad južnih vrata crkve. Ovde je naznačeno da ga je 1444. godine osnovao despot Đurađ Branković, da je opstao još 155 godina, i da je opusteo 1795. godine. Poznato je da je bio sedište Mitropolije venčačko-rudničke oko 1627. godine na čelu sa mitropolitom Serafimom. 

Krajem XVIII veka manastir je obnovljen, ali crkva od tada ima funkciju parohijske. Obnova je preduzeta 1836. godine za vreme kneza Miloša Obrenovića, nakon koje dobija današnji izgled. Zidana je od lomljenog kamena, opeke i krečnog maltera. Ima pravougaoni oblik, a sastoji se od oltarskog prostora, naosa i priprate. Unutrašnjost je okrečena u belo. Status manastira dobija početkom XXI veka.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar