Prema predanju manastir je podignut u čast Svetog Joanikija Devičkog, Srbina rodom iz Zete. Takođe, predanje govori da mu je despot Đurađ Branković doveo svoju poludelu ćerku koju je Joanikije izlečio. Kao uspomenu na ozdravljenje svoje ćerke despot je 1434. godine podigao manastir, i to na mestu gde je sahranjen Joanikije.

Crkva je nekoliko puta stradala u turskim napadima, pa je doživela brojne promene i dogradnje. Predstavlja jednobrodnu građevinu, zasvedenu podužnim poluobličastim svodom, sa spolja trostranom oltarskom apsidom. Proširena je na severnoj strani, odakle se dolazi do paraklisa sa Joanikijevim grobom. Očuvan je jedan deo fresaka iz XV veka, kao i fresaka nastalih nakon obnove preduzete 1578. godine zaslugom igumana Pahomija i jeromonaha Longina. U okviru kompleksa pored glavne crkve i Joanikijevog paraklisa, postoje još i crkva posvećena Svetom Đorđu i manastirski konaci.

Tokom ratnog stanja 1999. godine manastir je opljačkan, a pločana kivotu Svetog Joanikija opljačkana, dok je u narednim nemirima 2004. godine manastir spaljen, a grobnica Joanikija Devičkog otvorena i oskrnavljena.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar