Smatra se da je podignut oko 1379. godine, od strane Ivaniša (budućeg monaha Doroteja) i njegovog sina Danila (budućeg patrijarha Danila III). Manastir se prvi put pominje u „Žičkoj povelji“ iz 1382. godine, kada su knez Lazar Hrebeljanović i patrijarh Spiridon ovom manastiru potvrdili posede u oblasti Kruševca i Braničeva. Crkva je zidana sigom i opekom u moravskom arhitektonskom stilu. Ima osnovu trikonhosa sa kupolom na slobodnim stupcima i oltarskim delom podeljenim u tri dela. Konzervacija crkve je vršena nekoliko puta tokom XX veka, a u potpunosti je rekonstruisana u periodu od 2003. do 2006. godine. 

Vladimir Lukić

dipl. istoričar