Prema narodnom predanju na ovom mestu se prvobitno nalazilo pagansko svetilište a zatim i prvi hrišćanski hram u vreme rimskog cara Konstantina u IV veku. Ipak po načinu gradnje smatra se da potiče iz XI veka. Prvi put se pominje tokom turskog popisa krajem XV veka. Crkva je obnovljena u XVI veku. Tom prilikom dozidana je priprata i živopisan je hram.

Današnja crkva je jednobrodna trikohalna građevina sa manjom pripratom na zapadnoj strani, sagrađena 1835. godine. Nakon ponovnih razaranja ponovo je obnovljena 1869. godine. Današnje freske su oslikane prilikom obnove, dok je od prvobitnog živopisa sačuvana samo predstava Hrista u grobu. Iz tog vremena potiče i ikonostas sa 46 ikona. Prilogom kralja Milana Obrenovića sagrađeni su konaci i izliveno je zvono.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar