Prema narodnom predanju manastir Mala Remeta je zadužbina srpskog kralja Dragutina Nemanjića iz XIII veka. Prvi put se pominje u turskom popisu iz 1588. godine. Ipak, manastir je ubrzo spaljen, a zatim ostaje napušten narednih sto godina.

Malu Remetu su obnovili monasi iz manastira Rače, a izgradnja nove crkve počela je tek 1739. godine. Veliku pomoć pružio je Stanko Milinković iz sremskog sela Šuljma, dok su  crkvu ozidali majstori Todor i Nikola. Građena je u srpsko-vizantijskom stilu, od sivo-plavog tesanog kamena i cigle. Ima osnovu krsta i malih je dimenzija. Kupola manastira nije obla nego se sužava na kraju i ima oblik kupe. Crkvene ikone su delo Janka Halkozovićaiz 1759. godine, a crkvu je 1920. godine oslikao i Kosta Vanđelović 1920.

Manastir je stradao tokom Drugog svetskog rata. Pored glavne crkve manastirski kompleks danas čine i konak, drveni zvonik i kapela.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar