Prema legendi, manastir je u XIII veku podigao sveti Sava Nemanjić, a danas se navodno u kamenu vidi otisak kopita njegovog konja. Srednjevekovnu crkvu su porušili Turci u XVIII veku. Na njenom mestu u periodu od 1819. do 1820. godine nastala je nova crkva čiju je izgradnju finansirao knez Miloš Obrenović. Iznad starih ulaznih vrata na južnom delu crkve nalazi se ploča iz 1860. godine sa natpisom vezanim za nastanak crkve. Glavni neimar bio je Milutin Gođevac. Crkva je sagrađena od ružičastog peščara, jednobrodne je osnove, poluobličasto zasvedena, sa osmostranom kupolom oslonjenom na luke koje nose pilastri. Ikonostas potiče iz 1827. godine ali se ne zna ko je autor. Carske dveri je oslikao Janja Moler.

Crkva je obnovljena 1860. godine a radove je predvodio Nastas Đorđević. Tom prilikom je podignuta drvena priprata. Ona je 1904. godine zamenjena kamenom i tom prilikom je sagrađen i nov zvonik. Crkva je na neki način i mauzolej prodice Vukomanović (iz koje potiče Miloševa žena kneginja Ljubica). U njoj su sahranjeni Mina Karadžić Vukomanović (ćerka Vuka Karadžića), njen muž Aleksa Vukomanovića (bratanac kneginje Ljubice), njihov sin Janko Vukomanović, zatim roditelji kneginje Ljubice i Obren Martinovića iz Brusnice (prvi muž majke kneza Miloša po kome Obrenovići nose prezime).

Vladimir Lukić

dipl. istoričar