Prema narodnom predanju sagrađen je krajem XIII ili početkom XIV veka, ali prvi pisani pomen potiče iz 1572. godine. Ime ktirora nam nije poznato. Crkva je jednobrodna građevina sa pravougaonim pevnicama i kupolom iznad središnjeg dela. Oltarski prostor se nalazi na istoku, a priprata je na zapadnoj strani. Živopisana je u prvoj polovini XVII veka od strane zografa Mitrofana. Prvobotni ikonostas nije sačuvan, a novi je 1868. godine uradio Nikola Marković. Konak je podignut 1844. godine i očuvan je do danas. Nekoliko puta je pretrpeo velika oštećenja, a poslednja velika obnova manastira urađena je 1979. godine.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar