Pretpostavlja se da je manastir sagrađen u vreme kralja Dragutina Nemanjića u periodu između 1284. i 1316. godine (najverovatnije 1309). Prvi put je obnovljen u XV veku u vreme despota Stefana Lazarevića, koga pojedinci smatraju i pravim ktitorom manastira. Prvi put se pominje 1560. godine u turskom popisu kao manastir Tres. Stradao je tokom Velike seobe Srba 1690. godine, ali su ga 1709. obnovili monasi iz manastira Rakovice. Ponovo je stradao 1739. godine ali je nova obnova započeta tek tridesetih godina XX veka.

Crkva je sagrađena u raškom stilu od tesanog kamena. Predstavlja jednobrodnu građevinu sa trostranom apsidom sa spoljne i polukružnom sa unutrašnje strane. Zasvedena je poluobličastim svodom. Unutrašnjost crkve je živopisana, a pored ikona samog manastira u njemu se čuvaju i ikone iz obližnjih crkava u Stojniku, Beljini i Nemenikućama. Podignuti su i konaci, nova kapija i zvonik.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar